Międzynarodowy Dzień Walki z Wypaleniem Zawodowym

Świadomość publiczna dotycząca wypalenia zawodowego zwiększa się z każdym miesiącem. Niestety, dotyka ono coraz większej ilości osób.

Według raportu STADA z 2022 roku, który obejmował 15 krajów europejskich i 30 tys. respondentów, na pytanie „Czy kiedykolwiek miałeś poczucie, że zbliżasz się do wypalenia zawodowego” aż 70 proc. ankietowanych w Polsce odpowiedziało, że tak, zajmując niechlubne pierwsze miejsce w badanej grupie. Ogólny średni wynik wśród badanych zwiększył się z 54 proc. do 59proc. w porównaniu z rokiem wcześniejszym.

W badanej grupie 51 proc. Polaków uważa, że ich stan psychiczny jest dobry, natomiast 48 proc. określa go jako kiepski.

Bez wątpienia ma na to wpływ stres: aż 41 proc. polskiej grupy odpowiedziało, że ich poziom stresu podczas pandemii zwiększył się.

Przyczyny wypalenia zawodowego

Jednym z głównych czynników wywołujących wypalenie zawodowe jest wspomniany wyżej stres. Często związany jest on z organizacją, w której zatrudniony jest pracownik – tak uważa Christina Maslach, badaczka od wielu lat zajmująca się wypaleniem.

Co w organizacji może być źródłem stresu?

• kontakt z przełożonym
• konflikty w zespole
• brak wsparcia w organizacji
• zbyt szeroki zakres obowiązków
• rywalizacja

Do innych czynników należą:

• presja czasu
• odpowiedzialność
• konflikt wartości
• zbyt niskie zarobki
• brak możliwości współdecydowania

Zapobieganie wypaleniu zawodowemu

W jaki sposób możemy działać, aby nie dotknęło nas wypalenie? Przede wszystkim zdecydowanie i aktywnie sprzeciwiać się wszelkim niewłaściwym wzorcom, którym hołduje współczesny świat: nadaktywności, wymaganiom niemożliwym do spełnienia, pracy ponad siły, modelowi 'więcej-mocniej-bardziej’, pogoni za…no właśnie, za czym… ?

W codziennym życiu, nie tylko zawodowym, ale i prywatnym:

• koniecznie (!) dbać o swoją sferę prywatną, pasje, czas wolny, sen, odpoczynek
• stawiać granice, delegować zadania i pilnować priorytetów
• używać dostępnych narzędzi do planowania zadań
• w rozmowach prywatnych nie rozmawiać o pracy
• szukać wsparcia – w organizacji lub poza nią

Co jeśli doszło do wypalenia?

• szukaj wsparcia: lekarza, terapeuty, psychologa, coacha. Wspólnie zaobserwujcie, co doprowadziło do wypalenia i pracujcie nad tym, aby z niego wyjść
• zmień nawyki, które do tej pory były dla Ciebie szkodliwe i nastawienie do pracy, które spowodowało, że jesteś w takim, a nie innym punkcie.
• jeśli wypalenie jest zaawansowane – skorzystaj z dni wolnych (L4) na regenerację w takiej ilości, jaka jest konieczna, aby wrócić do zdrowia i pełni sił.

Przede wszystkim pamiętaj o tym, że nie wypala się nikt, kto jest leniwy. Wypalenie zawodowe świadczy o tym, że jesteś dobrym pracownikiem, oddanym, kreatywnym i obowiązkowym. Często jednak zaangażowanie przybiera formę nadaktywności oraz rezygnacji z wielu aspektów życia na rzecz wykonywanych obowiązków zawodowych. Warto mieć tego świadomość, ponieważ nawet jeśli zmienisz organizację, a Twoje wzorce pozostaną takie same, ponownie narazisz się na wypalenie.

Pamiętaj też o tym, że nawet najciekawsza i najbardziej fascynująca praca nie jest warta, aby ofiarować jej Twoje serce. Dosłownie i w przenośni.